ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΚΕΛΕΤΙΚΟΥ ΠΟΝΟΥ
Υπάρχει η εντύπωση ότι κάθε πόνος μπορεί να υποχωρήσει με ένα φάρμακο, από το στόμα, π.χ. ένα Depon, ένα αντιφλεγμονώδες ή ένα μυοχαλαρωτικό. Πολλοί πόνοι όμως δεν ανταποκρίνονται έτσι απλά σε μία φαρμακευτική αγωγή. Γιατί όμως; Μπορεί το πρόβλημα να είναι πολύ προχωρημένο και να λύνεται π.χ. μόνο χειρουργικά. Μπορεί όμως και να οφείλεται σε ένα οργανισμό μπλοκαρισμένο, ένας οργανισμό που να μην λειτουργεί καλά χωρίς να το ξέρει ο ασθενής. Τέτοιες δυσλειτουργίες είναι πολύ συχνότερες από ό,τι νομίζουμε και μπορούν να υπάρχουν χωρίς κανένα σύμπτωμα. Είναι δηλαδή κάτι αθόρυβο και ύπουλο.
Ένας εκπαιδευμένος γιατρός όμως μπορεί- κυρίως με ένα λεπτομερές ιστορικό και μία λεπτομερή, κλινική εξέταση- να βγάλει πολύ χρήσιμα συμπεράσματα και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Πώς; Εκτός από τις κατεξοχήν φαρμακευτικές αγωγές, όπου η περιμένει κανείς από την ίδια τη φαρμακευτική ουσία να διορθώσει τα πράγματα, υπάρχουν και οι λεγόμενες, βιορρυθμιστικές θεραπείες: Σε αυτές, ο γιατρός χορηγεί ερεθίσματα στον οργανισμό (φαρμακευτικά και μη), τα οποία «ξυπνάνε» τον οργανισμό. Αυτός αντιδρά και κινητοποιεί και πάλι τους αυτορρυθμιστικούς του μηχανισμούς, βρίσκοντας τις ισορροπίες του.
Είναι θεραπείες ακίνδυνες και πολλές φορές αποτελεσματικότατες εκεί που τα φάρμακα αποτυγχάνουν. Μπορούν να συνδυαστούν και με όποια άλλη αγωγή παίρνει ο ασθενής, π.χ. αντιπηκτικά ή αντιυπερτασικά (για την πίεση), χωρίς κανένα πρόβλημα. Άπαξ και βοηθήσουν μάλιστα βοηθούν για πολύ καιρό, ο ασθενής απαλλάσεται από τον πόνο για πολλούς μήνες ή και χρόνια.
Ο πόνος είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο από ό,τι νομίζουμε. Με την πρόοδο όμως στην κατανόησή του, αποκτούμε όλο και περισσότερα εργαλεία για την αντιμετώπισή του.